Γλυκιά μανούλα
Γλυκιά μανούλα όσο ζω θ’ αναπολώ,
τα τρυφερά σου λόγια και γλυκά φιλιά σου,
για την αγάπη, τη στοργή σου θα μιλώ
και τ’ όμορφο νανούρισμα στην αγκαλιά σου.
Προστάτης άγγελος, ατράνταχτος φρουρός,
άγρυπνη πλάι στο δικό μου προσκεφάλι,
μέγα το έργο κι ο σκοπός σου ιερός,
τ’ άγια σου χέρια μου θωπεύαν το κεφάλι.
Πάντα θυμάμαι τη γενναία σου ψυχή,
με το κουράγιο, δύναμη και καλοσύνη,
πίστη με πότισες, λατρεία, προσευχή,
αιώνια σου χρωστώ τιμή κι ευγνωμοσύνη.
Κι από μακριά που ζεις, ψηλά στον ουρανό,
ξέρω σε μένα είναι πάντα η προσοχή σου,
σ’ έχω λαμπρό παράδειγμά μου φωτεινό
και φυλαχτό μονάκριβό μου η ευχή σου.
Φτωχέ πατέρα
Φτωχέ πατέρα, άγιο το χώμα που σε σκέπασε,
σε θυμάμαι, δακρύζω και ευλαβικά προσκυνώ.
Μαύρο σύννεφο και μπόρα ποτέ δε σ’ έσκιασε
σαν άστρο πάντα σ’ έχω οδηγό και ξεκινώ.
Σε πλήγωσε πολύ σκληρά η φτώχεια και η λύπη,
με το πικρό ψωμί σου άλλαξε για μας το ριζικό.
Η ζωή σου ολόκληρη αγώνας και καρδιοχτύπι,
πότισε ο ιδρώτας σου το δικό μας σπιτικό.
Πάλεψες και τράβηξες τόσα πολλά εδώ στη γη,
μένεις πάντα στη σκέψη μας, λατρεία παντοτινή.
Ξέρω στον άλλο κόσμο βρήκες γαλήνη και στοργή.
Καλή ξεκούραση στη ζωή σου την αληθινή.
Τώρα στον ουρανό εκεί ψηλά μας καμαρώνεις.
Πάλι όλοι θα σμίξουμε και τη φορά ετούτη
ολόγλυκος ο ύπνος θάρχεται και θα μερώνεις.
Δεν θα μας ταλανίζουν πια η φτώχεια και τα πλούτη.